شنبه 04 شهريور 1402 , 10:00
نقدی کوتاه بر یک فیلم دفاع مقدسی
"شماره ۱۰" مستعد درام پرکشش و نیازمند هویت‌سازی بومی
فاش نیوز - جنگ ما بر اساس دفاع از سرزمین مان شکل گرفت. فیلم جنگی، یک پدیده ناگوار را نشان می دهد که خسارت و ویرانی به بار آورده است اما در سینمای دفاع مقدس، ارزش های ملی و دینی و فرهنگی در موضوعات، حفظ شده و رشد نیز می کنند و نیرو های ما با مد نظر داشتن این ارزش ها وارد میدان شدند.
فیلم "شماره 10" تلاش مداوم یک زندانی با نام "شماره ۱۰" است که می گوید یک جوشکار حرفه ای زیر آب هست و هویت اصلی او مبهم می باشد و همه را به شک انداخته و برای فرار از زندان (با تلفیق همین ژانر فرار از زندان و ژانر تعلیق و تریلر) بر اساس بازسازی خاطرات واقعی یک اسیر جنگی با انگیزه اعلام اسامی ۴۲ تن از اسرای اعدامی که اسم شان به صلیب سرخ اعلام نشده بود، شکل گرفته است.
شماره 10 بر اساس خاطرات چند تن از آزادگان که ما به ازای بیرونی دارند روایت می شود. قصه مردی در آخرین ماه های جنگ تحمیلی که به اسارت نیروهای عراقی درآمده و وارد اردوگاهی مخوف در نزدیکی های مرز می شود و فرار او از اسارتگاه زندان رژیم بعث عراق و تصمیم وی مبنی بر تبدیل شدن از قهرمان به پهلوان، فضای فیلم را مرتبط با جنگ تحمیلی و اسارت در اردوگاه های جنگی قرار می دهد که عموما این فیلم ها ظرفیت درام پُر کِشِش را دارد.
فیلم می خواهد داستان گو باشد و هیجان را در مخاطب بر بیانگیزد؛ اگرچه در سکانس های پس از فرار، قصه کم می آورد. اساسا فیلم هایی با فضای اردوگاه های جنگی، مستعد درام های پرکششی هستند اما قصه در آن ها باید خوب روایت شود.
وظیفه زندان بان مراقبت از زندانی و خواسته زندانی گریز از زندان است. در کنار وجه حماسی می بایستی به وجوه تعالی انسانی نیز درون فیلم پرداخته می شد. نیاز به تحقیق و پژوهش وسیع تر و میدانی برای نگارش فیلمنامه بومی با هویت سازی دیده می شود. درونمایه فیلم نشات گرفته از خیلِ فیلم های فرار از زندان و بازداشتگاه سینمای جهان است و حتی اسارتگاه بعثی با موءلفه رزمندگان و اسرای ایرانی رنگ و بویی نگرفته است.
| تورج اردشیری نیا
